Καλύτερα έτσι

γήκε από ένα βαθύ, ζεστό λαγούµι στρωµένο µε ξερά φύλλα, κάτω από έναν πλατύ πλαγιαστό βράχο, που τώρα ήταν καταχιόνιστος και είχε γίνει ένα µε τη γη. Την είσοδο δεν την έβλεπες, την έκρυβε ένας πυκνός θάµνος βατοµουριάς, φορτωµένος µε ξερά µαύρα βατόµουρα και κρουσταλλιασµένο χιόνι. Αυτός προστάτευε τη φωλιά από τον παγωµένο αέρα. Τίναξε το τρίχωµά του, ανακλαδίστηκε και οσµίστηκε τον αέρα ανασηκώνοντας το κεφάλι.

Είναι χειµώνας και η γιαγιά ζεσταίνεται στο τζάκι, συντροφιά µε τον αγαπηµένο της σκύλο, τον Γραίγο. Έξω, στο δάσος, ένας λύκος, ο Σολ, γυρίζει θεονήστικος. Ο Γραίγος µυρίζει τον Σολ και θυµάται πως είναι εχθρός του. Ή µήπως όχι; Η γιαγιά αφήνει φαγητό για τον Σολ δίχως να γνωρίζει ότι είναι λύκος κι ο Γραίγος θυµώνει, ζηλεύει, κι αποφασίζει να βρει τον εχθρό του για να αναµετρηθεί µαζί του. Μήπως όµως τελικά είναι φίλοι ο σκύλος κι ο λύκος;

Ένα µαγικό αφήγηµα για τις προκαταλήψεις, την ελευθερία και το επικίνδυνο αλλά γοητευτικό ταξίδι προς αυτήν.