«Θα πάµε να δούµε τη θάλασσα». Νέα Υόρκη, 1934. Η δωδεκάχρονη Άννα Κέρριγκαν συνοδεύει τον πατέρα της στην επίσκεψη στο σπίτι του Ντέξτερ Στάυλς, ο οποίος, απ’ ό,τι φαίνεται, µπορεί να έχει καθοριστικό ρόλο στην επιβίωση της οικογένειάς της. Η θάλασσα που εκτείνεται πέρα από το σπίτι καθώς και το φορτισµένο µυστήριο που υπάρχει ανάµεσα στους δύο άντρες τη µαγεύουν. Χρόνια αργότερα, ο πατέρας της έχει εξαφανιστεί και η χώρα βρίσκεται σε πόλεµο. Η Άννα δουλεύει στο ναυπηγείο του Μπρούκλυν. Οι γυναίκες µπορούν να κατέχουν θέσεις εργασίας που κάποτε ανήκαν στους άντρες, µιας και εκείνοι τώρα βρίσκονται µακριά. Γίνεται η πρώτη δύτρια, επάγγελµα κλειστό και επικίνδυνο, δουλεύοντας στις επισκευές των πλοίων που θα βοηθήσουν την Αµερική να κερδίσει τον πόλεµο. Ένα βράδυ, συναντά τυχαία τον Ντέξτερ Στάυλς και συνειδητοποιεί πόσο µπερδεµένη πρέπει να ήταν η ζωή του πατέρα της... «Υπάρχει κάτι που η Τζέννιφερ Ίγκαν δεν µπορεί να κάνει;» The New York Times Book Review «Το εκπληκτικό, συναρπαστικό και αποκαλυπτικό έπος της Ίγκαν είναι ένα βιβλίο που δεν το αφήνεις από τα χέρια σου. Γοητεύει και µεταµορφώνει κάθε αναγνώστη, που σαν δύτης βουτάει στα βαθιά, στην αναζήτηση απαντήσεων, νοήµατος, προτού ανέβει πάλι στην επιφάνεια». Booklist «Τι είναι αυτό που νοσταλγούµε από το παρελθόν; Τι είναι η συλλογική µνήµη; Στην επιφάνειά της και στον πυθµένα της; Πληµµυρισµένο από εντυπωσιακή ενσυναίσθηση, περνάει αβίαστα από περιγραφές βίας και εγκληµάτων σε σκηνές βαθιάς τρυφερότητας. Η Ίγκαν είναι µια χαρισµατική συγγραφέας!». Publishers Weekly «Απλά καταπληκτικό, συναρπαστικό, συγκινητικό, ως την τελευταία σελίδα». The Bookseller «Το ναυτικό παρελθόν του Μπρούκλυν, η ελίτ της ανατολικής όχθης, τα νάιτκλαµπ και η µαφία της δεκαετίας του ’40 είναι το πλαίσιο του υπέροχου βιβλίου της Τζέννιφερ Ίγκαν». Financial Times «Ρεαλιστικό στη λεπτοµέρεια, ποιητικό στο αίσθηµα και απολύτως απολαυστικό. Φαίνεται πως δεν υπάρχει κάτι που δεν µπορεί να καταφέρει η Τζέννιφερ Ίγκαν». Kirkus Reviews «Η Τζέννιφερ Ίγκαν είναι η σηµαντικότερη εν ζωή Αµερικανίδα µυθιστοριογράφος». Joe Klein, Time

Ο Ρίνγκο, ένας δεκαπεντάχρονος έφηβος, σκοτώνει τις ώρες του στο κρασοπουλειό της κυρίας Πακίτα, απογοητευμένος που η φτώχεια των γονιών του τον αναγκάζει να σταματήσει τα μαθήματα του πιάνου και να παραιτηθεί από το όνειρό του να γίνει διάσημος πιανίστας. Καθισμένος στο αγαπημένο του τραπέζι δίπλα στο παράθυρο, γίνεται ακούσιος μάρτυρας του απελπισμένου έρωτα της αφελούς κυρίας Μιρ, μιας μεσόκοπης και τροφαντής θεραπεύτριας, για τον κύριο Αλόνσο, έναν ευπαρουσίαστο κουτσό πενηντάρη, αλλά και όσων συμβαίνουν στη συνοικία της Γράσια, στη μεταπολεμική Βαρκελόνη, υπό την απειλητική σκιά της δικτατορίας του Φράνκο. Μέσα από τα μάτια του Ρίνγκο, που ακούει, διαβάζει και τελικά θα αρχίσει να συγγράφει, θα φωτιστεί ολόκληρη η ζωή μιας γενιάς που έθρεψε τα όνειρά της στα συνοικιακά σινεμά και στους δρόμους μιας πόλης όπου το μέλλον έμοιαζε αδιανόητο. «Με την Καλλιγραφία των ονείρων, ο Μαρσέ έγραψε ταυτόχρονα το βιβλίο μιας πόλης και μιας εποχής, την Ανθρώπινη κωμωδία του, και το βιβλίο ενός εφήβου, τα όνειρα, τις φιλοδοξίες, τις απογοητεύσεις, τις χαμένες ψευδαισθήσεις». Ρόσα Μοντέρο, Babelia, El Paίs «Όταν ένας αριστοτέχνης της αφήγησης σαν τον Χουάν Μαρσέ γράφει με τέτοια εσωτερική απόλαυση, το αποτέλεσμα είναι αληθινή γιορτή». Marianne Payot, L' Express «Όλα τα πρόσωπα εδώ έχουν σάρκα και οστά. Σαν αυτό που επινοείται να έχει μεγαλύτερη αλήθεια από την πραγματικότητα». Le Monde des Livres «Ένα βιβλίο για διφορούμενες αλήθειες, οιωνούς και σημάδια, μυστικά και τραυματικές σχέσεις». La Vanguardia