Ιστορία της νεώτερης Ελλάδας (1821 – 1909), α’ τόμος

17,50 
«Στην εξάτομη «Ιστορία της Νεώτερης και Σύγχρονης Ελλάδας 1821-1974», ο Τάσος Βουρνάς κατάφερε να βρει την άκρη του σχοινιού από το μπερδεμένο κουβάρι των ιστορικών γεγονότων και να το ξεδιπλώσει, και έτσι να δώσει ένα έργο πνοής, ανθεκτικό στο χρόνο, που αναδείχνει το συγγραφέα στις κορυφές της ελληνικής ιστορικής επιστήμης. Στο έργο αυτό αποκαλύπτεται το πλούσιο ιστορικό, ιστοριοδιφικό και στοχαστικό ταλέντο του συγγραφέα. Ο Τάσος Βουρνάς, σαν βαθύς ερευνητής, ανεπηρέαστα, με θάρρος και συνέπεια, ανέτρεψε καθιερωμένες θέσεις και συμπεράσματα, έβαλε βαθιά το νυστέρι της κριτικής του, είπε τα πράγματα με το πραγματικό τους όνομα».

Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας (1967 – 1974), στ’ τόμος

11,50 
«Ο ιστορικός, που ζει με το στοχασμό, πρέπει απαραίτητα να έχει το πάθος της έρευνας, να διεισδύει στην ουσία των γεγονότων και να είναι σε θέση να ξεδιαλύνει το νόημά τους, τις αιτίες που τα προξένησαν, τη ροή τους και τα αποτελέσματά τους. Τα ίδια τα ιστορικά γεγονότα, όπως εξωτερικεύονται, δεν δείχνουν το νόημά τους, γιατί διαφορετικά δεν θα υπήρχε κίνητρο για την έρευνα. Πρέπει ακόμα, μέσα από μια σειρά τυχαία περιστατικά ή συμπτώσεις, να βρει τις αντικειμενικές νομοτέλειες της ιστορίας και να καταλήξει σε κρίσεις και συμπεράσματα. Επομένως, χωρίς τη βαθιά έρευνα, τη σύγκριση και αντιπαραβολή των γεγονότων, δεν μπορούμε να διακινδυνεύουμε τις κρίσεις μας, γιατί θα είναι οπωσδήποτε λαθεμένες. Αυτή τη μέθοδο έρευνας εφαρμόζει ο ιστορικός Τάσος Βουρνάς».