Agatha Christie 25: Οι Άθλοι Του Ηρακλή

Δεν υπάρχουν ενδείξεις, αλλά σημάδια. Δεν υπάρχουν εγκλήματα, μόνο ανωμαλίες. Και κάθε θάνατος είναι η αρχή μιας αφήγησης. Αυτή είναι η ιστορία ενός άντρα που δεν έχει πια τίποτα –δεν έχει ταυτότητα, δεν έχει μνήμη, δε νιώθει αγάπη, ούτε μίσος– εκτός από την οργή του… Και ένα μυστικό χάρισμα. Γιατί ο Μάρκους είναι ο τελευταίος από τους πνευματικούς: είναι ένας ιερέας που έχει την ικανότητα να ξετρυπώνει τις ανωμαλίες και να ξεχωρίζει τα νήματα που συνυφαίνουν την πλοκή κάθε ανθρωποκτονίας. Αλλά ακόμα κι αυτός κινδυνεύει να μην μπορέσει να ανασυνθέσει αυτή την πλοκή. Αυτή είναι επίσης η ιστορία μιας γυναίκας που προσπαθεί να ανασυγκροτήσει τον ίδιο της τον εαυτό. Και η Σάντρα δουλεύει στις σκηνές του εγκλήματος αλλά, αντίθετα με τον Μάρκους, δεν πρέπει να κρύβεται παρά μόνο πίσω από τον φακό της φωτογραφικής μηχανής της. Γιατί η Σάντρα είναι φωτογράφος της αστυνομίας: το ταλέντο της είναι να φωτογραφίζει το τίποτα, για να το καταστήσει ορατό. Αλλά αυτή τη φορά το τίποτα απειλεί να την καταπιεί. Ο Κυνηγός του σκότους είναι, τέλος, η υπόθεση της σύλληψης ενός τρελού δολοφόνου στους δρόμους της Ρώμης, που υπακούει σ’ ένα σχέδιο τρομερό κι εντούτοις σαγηνευτικό. Και κάθε φορά που ο Μάρκους και η Σάντρα νομίζουν πως έχουν καταλάβει ένα κομμάτι της αλήθειας, ανακαλύπτουν ένα ακόμα πιο ανησυχητικό και απειλητικό σενάριο. Διαβάζοντάς το, θα δίνετε την ίδια μάχη με τον Μάρκους, πέφτοντας πάνω στα ίδια αινίγματα που ταλανίζουν τη Σάντρα, βιώνοντας τις ίδιες προσδοκίες και τους ίδιους φόβους μέχρι την τελευταία αράδα. Και δε θα το ξεχάσετε ποτέ πια. «Ανατριχιαστικά έξυπνο!» The Times

Η πολυτάραχη και έντονη ατμόσφαιρα που αλλάζει την καθημερινότητα και ξεσηκώνει τη Βιγκάτα θυμίζει πανηγύρι ή λούνα παρκ. Στην πόλη πραγματοποιούνται τα γυρίσματα μιας σειράς για τη σουηδική τηλεόραση. Για ν’ αλλάξει το αστικό τοπίο και τα κτίρια να μοιάζουν μ’ εκείνα της δεκαετίας του ’50, οι τεχνικοί συγκέντρωσαν πληροφορίες και στοιχεία από ερασιτεχνικά φιλμ που είχαν γυριστεί σε διάφορα σημεία της πόλης. Στο κινηματογραφικό μασκάρεμα εμπλέκεται ακόμη και το αστυνομικό τμήμα, διακινδυνεύοντας να γελοιοποιηθεί εξαιτίας μιας πινακίδας που το παρουσιάζει σαν «Αίθουσα χορού». Μέσα από σκονισμένους φακέλους προκύπτουν κατά τη διάρκεια της αναζήτησης των παλιών φιλμ, που αποτύπωναν εκείνη την εποχή, έξι χρονολογημένα φιλμάκια που επί έξι χρόνια, την ίδια πάντα ώρα, την ίδια μέρα και τον ίδιο μήνα, κινηματογραφούν με εμμονή τη θαμπή λευκότητα ενός τοίχου. Ο Μονταλμπάνο καλείται ν’ αναγνώσει σ’ εκείνο το κενό, λευκό πλαίσιο την πλοκή, ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που εμφανίζεται και χάνεται: οδυνηρά εσωστρεφές και αινιγματικό, ίσως αβάσταχτο. Με διαφορετικό τρόπο προχωρά διστακτικά η παράλληλη έρευνα, που αφορά ένα επεισόδιο εκφοβισμού στο οποίο περιπλέκεται μυστηριωδώς μια ένοπλη εισβολή σε σχολείο. Ο Μονταλμπάνο αναγκάζεται ν’ αναμετρηθεί για τα καλά με το φωτεινό και έξυπνο μυαλό εφήβων που έχουν σχέσεις μόνο μέσα από το skype και που με τη ζωντάνια και την ορμητικότητά τους, σαν νέοι Αργοναύτες, εμπιστεύονται την εύθραυστη τρυφερότητά τους στην περιπέτεια του διαδικτύου.