Αιχμάλωτος Των Μαθηματικών Ο Κουρτ Γκεντελ Και Το Θεώρημα Της Μη Πληρότητας

Αιχμάλωτος Των Μαθηματικών Ο Κουρτ Γκεντελ Και Το Θεώρημα Της Μη Πληρότητας

Το 1906, στην Τσεχία, γεννιέται ένα αγόρι με υψηλότατο βαθμό νοημοσύνης. Στα 8 του χρόνια συνειδητοποιεί ότι οι διανοητικοί ορίζοντες των γονιών του είναι πολύ περιορισμένοι. Η λογική κυριαρχεί στη σκέψη του, όμως ο σπόρος της παράνοιας διαμορφώνει τον βίο του. Στα 18 του -στο Πανεπιστήμιο- γνωρίζει τον έρωτα της ζωής του: τον πλατωνισμό. Λίγο αργότερα, αιχμάλωτος της λογικής των μαθηματικών, επινοεί το θεώρημα της μη πληρότητας. Διαβάζει παραμύθια -παριστάνουν τον κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι- ενώ λατρεύει τις ταινίες του Ντίσνεϊ (συγκεκριμένα τη Χιονάτη). Στη Βιέννη του Μεσοπολέμου συγκρούεται με τον Βιτγκενστάιν. Αρνείται το φαγητό θεωρώντας το ως πηγή μικροβίων. Η νευρική κατάρρευση, ως ψυχολογική απόρροια του τέλους του Κύκλου της Βιέννης, τον οδηγεί σε σανατόριο. Στα 29 του -στο Πρίνστον- εμπνέει τον Άλαν Τιούρινγκ, ο οποίος επινοεί τους υπολογιστές.

Στις ατραπούς του παράλογου -αλλά ταυτόχρονα πιστός στη λογική της επιστήμης του- νυμφεύεται στη Βιέννη του ναζισμού, απ’ όπου φεύγει ξανά -οριστικά πλέον- για την Αμερική.

Στο Πρίνστον, η σύζυγός του περνά δύσκολες ώρες μαζί του, όμως ο Αϊνστάιν, βρίσκει στο πρόσωπό του τον τέλειο φίλο. Οι δυο τους σφυρηλατούν θεωρίες που συγκλονίζουν τα θεμέλια των θετικών επιστημών.

Η φοβία του για επικείμενη τροφική δηλητηρίαση τον ωθεί σε αυτο-επιβεβλημένη ασιτία. Λίγο πριν ξεψυχήσει, ο Γκέντελ έχει βάρος 33 κιλά. Κουλουριασμένος σαν έμβρυο, πεθαίνει το Σάββατο, 14 Ιανουαρίου του 1978, στη μία το μεσημέρι.

Στις αρχές του 20ού αιώνα οι βασικές αντιλήψεις της κλασικής φυσικής και των μαθηματικών δέχθηκαν απανωτά χτυπήματα: η θεωρία της σχετικότητας ανέτρεψε την καθιερωμένη αντίληψη για τον χώρο και τον χρόνο, η μελέτη του κβαντικού κόσμου κλόνισε βασικές έννοιες της αιτιότητας, ενώ στα μαθηματικά, τη μητέρα όλων των επιστημών, το εμπρηστικό θεώρημα της μη πληρότητας, ακροβατώντας στις παρυφές της παραδοξότητας, αποκάλυψε τους εγγενείς περιορισμούς κάθε απόπειρας συστηματοποίησης της μαθηματικής σκέψης.

Το βιβλίο