Vestibulum curae torquent diam diam commodo parturient penatibus nunc dui adipiscing convallis bulum parturient suspendisse parturient a.Parturient in parturient scelerisque nibh lectus quam a natoque adipiscing a vestibulum hendrerit et pharetra fames nunc natoque dui.
Το προϊόν “Η κατάρα των Μάγιερ” έχει προστεθεί στο καλάθι σας. Καλάθι

Ο Άρχοντας Των Δαχτυλιδιών 2: Οι Δυο Πύργοι
18.76 € Original price was: 18.76 €.13.20 €Η τρέχουσα τιμή είναι: 13.20 €.

Με Λένε Μαλαλα
16.60 € Original price was: 16.60 €.13.30 €Η τρέχουσα τιμή είναι: 13.30 €.
Απ Των Κάστρων Τις Χρυσοπορτες Στους Δρόμους Του Βυζάντιου
13.00 € Original price was: 13.00 €.9.10 €Η τρέχουσα τιμή είναι: 9.10 €.
Απ Των Κάστρων Τις Χρυσοπορτες Στους Δρόμους Του Βυζάντιου ΙΣΤΟΡΙΑ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Βάρος | 250 κ. |
---|---|
Εκδότης |
ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ |
Συγγραφέας |
ΚΟΛΙΑΣ, ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ Γ. |
Σελίδες |
56 |
Διαστάσεις |
20Χ20Χ0 |
Ημερομηνία Έκδοσης |
Μαϊ-98 |
Περιγραφή
Απ Των Κάστρων Τις Χρυσοπορτες Στους Δρόμους Του Βυζάντιου
Shipping & Delivery
MAECENAS IACULIS
ADIPISCING CONVALLIS BULUM
- Vestibulum penatibus nunc dui adipiscing convallis bulum parturient suspendisse.
- Abitur parturient praesent lectus quam a natoque adipiscing a vestibulum hendre.
- Diam parturient dictumst parturient scelerisque nibh lectus.
Scelerisque adipiscing bibendum sem vestibulum et in a a a purus lectus faucibus lobortis tincidunt purus lectus nisl class eros.Condimentum a et ullamcorper dictumst mus et tristique elementum nam inceptos hac parturient scelerisque vestibulum amet elit ut volutpat.
Κωδικός προϊόντος:
9789607846044
Κατηγορία: Ιστορικά - Πολιτικά
Ετικέτες: ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ, ΚΟΛΙΑΣ, ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ Γ.
Σχετικά προϊόντα
Μετα Το 1922: Η Παράταση Του Διχασμού
Μιλώντας Στα Παιδιά Μου Για Την Πραγματικά Επιτυχημένη Προσωπική Και Επαγγελματική Ζωή
Η επιστροφή της Πηνελόπης: Οκτώ μέρες στη Σμύρνη
Η σιωπή δεν σε κρατά ζωντανό
Ημερολόγιο Μικρασιατικής Εκστρατείας, Επιλεγόμενα: Η Δίκη των Εξ
1,170.00 €
Ο Βασίλης Βασιλικός λαμβάνει το 1971 στο Παρίσι, όπου βρισκόταν αυτοεξόριστος από το 1967, έναν συστημένο φάκελο από τον πατέρα του, Νίκο: «Ήταν το ημερολόγιο που σε λίγο θα διαβάσεις, αναγνώστη. Ο πατέρας μου, θυμόμουν, είχε αναφερθεί κάνα δυο φορές σε αυτό. Ότι είχε κρατήσει ημερολόγιο από τη Μικρασιατική Εκστρατεία... Και να τώρα το κρατούσα στα χέρια μου, σε δερματόδετο παραλληλόγραμμο λεύκωμα, χειρόγραφο, καθαρό, αντιγραμμένο από τις σημειώσεις του στο μέτωπο... Επηρεασμένος από το ημερολόγιο του πατέρα μου, βάλθηκα να μελετώ τα πρακτικά της Δίκης των Εξ που μου είχε χαρίσει δύο χρόνια νωρίτερα, στη Γενεύη, ο Αλέκος Λεβίδης... Τα πρακτικά της πολύκροτης εκείνης δίκης που κατέληξε στην εκτέλεση των έξι που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για τη Μικρασιατική Καταστροφή υπήρχαν σε έναν τόμο περίπου 700 σελίδων... Έπεσα με τα μούτρα στην ανάγνωση των πρακτικών, και τότε μου γεννήθηκε η ιδέα ενός έργου το οποίο, συνοψίζοντας την ουσία της δίκης, χωρίς προσθήκες ή αλλαγές, θα παλλόταν από μια ιδιότυπη θεατρικότητα». (από τον Πρόλογο του βιβλίου) Το Ημερολόγιο της Μικρασιατικής Εκστρατείας (1918-1922) –μια προσωπική μαρτυρία για τις πολεμικές συγκρούσεις και τον τραγικό επίλογο της κατάρρευσης του μετώπου, γραμμένη από τον πατέρα)– προσφέρει τις πολύτιμες πληροφορίες μιας ιστορικής πηγής και καταγράφει, με μεστό και άμεσο λόγο, αφηγηματική δεινότητα και συγκλονιστικές περιγραφές, τα βάσανα ενός νέου είκοσι δύο ετών ο οποίος βιώνει τον εφιάλτη του πολέμου που θα έχει ως αποτέλεσμα την εθνική συμφορά του 1922.
Η Δίκη των Εξ –βασισμένη στα στενογραφημένα πρακτικά της εφημερίδας Πρωία και μονταρισμένη από τον γιο– παρουσιάζει, με τον ευσύνοπτο τρόπο ενός ιδιότυπου θεατρικού έργου, ένα από τα πιο δραματικά επεισόδια του Eθνικού Διχασμού: τη δίκη των οκτώ θεωρούμενων ως υπαιτίων της Καταστροφής ενώπιον έκτακτου στρατοδικείου (31 Οκτωβρίου-15 Νοεμβρίου 1922).
Δυο έργα-ντοκουμέντα μιας τραγικής εποχής που σημάδεψε τη νεοελληνική ιστορία.
Κόκκινη μεταξωτή κορδέλα
Σε κάποια άλλη ζωή μπορεί να ήμασταν φίλες.
Μα βρισκόμασταν στο Μπέρτσγουντ…
Μου άρεσε να ράβω όμορφα μεταξωτά φορέματα με δαντέλες. Όταν η γιαγιά μου άνοιγε το καπάκι της ραπτομηχανής και έβλεπα στη σειρά τα μασούρια με τις πράσινες, κίτρινες, κόκκινες, γκρίζες, λευκές και ροζ κλωστές ονειρευόμουν πως μεγαλώνοντας θα είχα το δικό μου εργαστήριο.
Τότε πιστεύαμε πως ο πόλεμος ήταν κάτι που συνέβαινε κάπου αλλού· ήρθε όμως στην πόλη μας και μας άρπαξε. Στοίβαξε χιλιάδες ανθρώπους σε τούτο το μέρος και, μαζί με μένα, τη Ρόουζ, τη Μάρτα και την Κάρλα.
Πάνω από τους φράχτες με το αγκαθωτό συρματόπλεγμα, ο ήλιος δεν ξεχώριζε στο γκρίζο. Στοιχιζόμασταν σε σειρές των πέντε, όλες με ριγέ στολή, και μετά τρέχαμε στο ατελιέ ραπτικής του στρατοπέδου. Εκεί, ανάμεσα στα πανάκριβα υφάσματα και στις απαιτητικές κυρίες των αξιωματικών, μέρα με τη μέρα ψαλιδίζονταν οι ελπίδες μας.
Εκείνο το πρωινό είχα δέσει κρυφά την κόκκινη μεταξωτή κορδέλα γύρω από τον λαιμό μου. Και για πρώτη φορά από τότε που βρέθηκα στο Μπέρτσγουντ ένιωσα πραγματικός άνθρωπος.
Έλλα, 1944