Η Πεζογραφική Μας Παράδοση Η Νοσταλγός Και Αλλά Διηγήματα

Κάπου Χωρίς Να Το Ξέρουμε ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Κοιταγμένα σήμερα τα πρόσωπα στις φωτογραφίες που δημοσίευεαν οι εφημερίδες της εποχής θυμίζουν τα πορτρέτα μιας πολυάνθρωπης οικογένειας. Αμέσως ανιχνεύεις

Η Ελισάβετ και η Μαρίνα? δυο γυναίκες, δυο φίλες, ξεδιπλώνουν τις μνήμες τους. Εξομολογήσεις οδυνηρές, εμπειρίες τραγικές, λάθη και ανομολόγητες αλήθειες ξυπνούν βιώματα εφιαλτικά, βαθιά θαμμένα στην ψυχή τους. Η πικρή παιδική ηλικία, οι εφηβικές πληγές, οι τραγικές απώλειες της ενήλικης ζωής ξαφνιάζουν και προβληματίζουν. Οι ομοιότητες πολλές? η αντιμετώπιση αλλάζει. Ποιο είναι, άραγε, αυτό που κάνει τη μεγαλύτερη γυναίκα δυνατή και ορθολογίστρια; Η θέληση να παλέψει για να ξεφύγει από τη μοίρα της ή οι συγκυρίες; Είναι η ανάγκη για επιβίωση που σφυρηλατεί τον δυνατό της χαρακτήρα ή η άρνηση να υποταχθεί στον βιασμό της αξιοπρέπειάς της; Με αγάπη και σύνεση η Ελισάβετ βοηθά τη νεότερη Μαρίνα να αποδεχθεί το παρελθόν της, να το αφήσει πίσω, να μην της δηλητηριάζει πια το παρόν και το μέλλον. Μέσα από αυτή τη διαδικασία μαθαίνει και η ίδια. Αλλάζει την οπτική της, κάνει τα βήματα που την οδηγούν στην ολοκλήρωση. Μπορούν η φιλία και η αγάπη να γκρεμίσουν τείχη και αδιέξοδα, να οδηγήσουν από το σκοτάδι στο φως, από τον εφιάλτη στο όνειρο; Ένα ταξίδι ειλικρίνειας που βγάζει στην επιφάνεια πικρίες, ενοχές και ανομολόγητες αλήθειες. Κι όμως, όλα συντρίβονται κάτω από το φως της αποδοχής και της συγχώρεσης.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, δύο αδελφικές φίλες, η Αμάντα και η Κλημεντίνη, περνούν μαζί τα καλοκαίρια τους στην Κέρκυρα, όπου μοιράζονται τα μυστικά και τα όνειρά τους. Κάποια στιγμή, οι δρόμοι τους θα χωρίσουν. Η μία, θυμωμένη από τον έρωτα, προσπαθεί να ξεχάσει. Η άλλη, πληγωμένη από τον έρωτα, μετατρέπει τον πόνο της σε δημιουργικότητα, προκειμένου να καταφέρει να ανοίξει το δικό της ξενοδοχείο στην Κηφισιά. Έπειτα από χρόνια, οι δύο γυναίκες θα συναντηθούν στο Πριγκιπότο για να ζήσουν πάλι μια κοινή ζωή, γεμάτη από τα μυστικά του παρελθόντος αλλά κι αυτά που έρχονται να τις ενώσουν ξανά. Μα όταν ο θυμός του έρωτα ζωντανέψει εκ νέου, τότε θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και για τις δύο. Επειδή αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν μέχρι το τέλος είναι ποια από τις δύο θα πέσει θύμα στα βέλη του… Ένα μυθιστόρημα που εκτυλίσσεται από το 1878 μέχρι το 1898 στην Κέρκυρα και κατόπιν στην Κηφισιά της μπελ επόκ. Μια γυναίκα που προσπαθεί να επιβιώσει σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία. Και ο έρωτας· ο παράνομος, που δεν έχει λόγο άνθησης, αλλά έχει λόγο ύπαρξης.

Ένα πολυτελέστατο γιοτ εμφανίζεται σε κάποιο νησί του Αιγαίου. Κι ένα προσφυγόπουλο, ο μικρούλης Τζαμάλ, εξαφανίζεται. Η Ηλιάνα πασχίζει να ανακαλύψει τον έρωτα. Ντύνεται νύφη για να πάει στην εκκλησία. Και ξυπνάει δίπλα σε έναν άντρα μαχαιρωμένο. Ο Άλκης φτάνει στα άκρα για μια γυναίκα. Παίζει στα ζάρια την καριέρα του. Ακόμα και την ίδια του τη ζωή. Ο Ορέστης μαγεύεται από αρώματα και γεύσεις. Γίνεται σεφ, ταξιδεύει σε μέρη μακρινά αναζητώντας ένα κοχύλι και κάτι μάτια. Μάτια βυζαντινά. Ώσπου ανακαλύπτει την αγάπη. Μια γυναίκα ανάμεσα σε δύο άντρες, παθιασμένοι έρωτες, έρωτες-φωτιά. Συγκλονιστικές ανατροπές και κατάσκοποι. Γευστικά ταξίδια στις μυρωδάτες γωνιές της Γης κι αρώματα πολύτιμα που αποκαλύπτουν κρυμμένα μυστικά. Ένα μυθιστόρημα κεντημένο με την αλμύρα της αγάπης, που βουτάει σε μια θάλασσα-φωτιά, στην αθωότητα των παιδικών χρόνων, στον ρομαντισμό της εφηβείας αλλά και στη "μαγική" βοήθεια: τη δύναμη της ψυχής. Γιατί η γλώσσα της καρδιάς δεν έχει ανάγκη από λέξεις, είναι γραμμένη στα μάτια..

Τοπίο αγνώριστο πια η παιδική μου ηλικία με τη φημισμένη ταβέρνα του Ατρέμου και τα θρυλικά Πουτανάδικα να δεσπόζουν πάνω απ’ την παλιά γειτονιά με τα διάσπαρτα σπίτια και τους χωματόδρομους. Ο χρόνος τα πήρε όλα μαζί του κι άφησε μόνο αναμνήσεις: Το μυστήριο της Καΐρας, την ανεκδιήγητη οργάνωση του Μπούλη που θα ανέτρεπε τη Χούντα, τη μορφή του παππού, μυθική, τρυφερή, οικεία. Τόσα χρόνια στρίβω τη γωνία και νομίζω κάθε φορά πως θα ξαναδώ την αλάνα όπου παίζαμε παιδιά κι όχι τις πολυκατοικίες, στα θεμέλια των οποίων αναπαύεται η δόξα των ποδοσφαιρικών αγώνων της Πάνω και Κάτω Γειτονιάς... Ένα οδοιπορικό της μνήμης στην εποχή που νομίζαμε πως θα αλλάζαμε τον κόσμο.