Ηχος απομακρυνσεων

Εράν: να ερωτεύεσαι, να αγαπάς. 766 μ.Χ. Η Λυγινή και ο Υάκινθος σύρονται μαζί με πλειάδα μοναχών στον Ιππόδρομο, διαπομπεύονται

Kαλοκαίρι του 1992. Πίσω από την επιβλητική πρόσοψη του ξενοδοχείου Athens Excelsior στην πλατεία Συντάγματος, μια αόρατη κυψέλη εργαζομένων ζει και δρα μακριά από τα βλέμματα της πελατείας, στα γραφεία, στα υπόγεια, στους διαδρόμους και στα δωμάτια των ορόφων. Ανάμεσά τους, ένας υποδειγματικός ρεσεψιονίστ, μια ιδιόρρυθμη καμαριέρα, ένας πρώην σεκιουριτάς και μια νεαρή διοικητική υπάλληλος αποκαλύπτουν τα οικογενειακά τους δράματα, τους δυνατούς έρωτες και τους προσωπικούς τους δαίμονες. Παράλληλα, ένα πλήθος επώνυμων και μη πελατών ζωντανεύουν το κλίμα της εποχής και την ατμόσφαιρα του ξενοδοχείου. Μυστικά του επαγγέλματος και απόκρυφα της γοητευτικής παράστασης που δίνουν οι ένστολοι υπάλληλοι χρωματίζουν τους χαρακτήρες τους, ενώ όταν ο ρόλος του καθενός έχει τελειώσει, σαν ηθοποιοί αλλάζουν ρούχα και επιστρέφουν σε μια πολύ διαφορετική καθημερινότητα.

Αθήνα, 1982. Η Δάφνη, μια δυναμική αρχιτέκτονας, με αφορμή τη συνάντηση με τον μεγάλο έρωτα των φοιτητικών της χρόνων, θα αναμοχλεύσει αναμνήσεις της ζωής της, για να γυρίσει πολλά χρόνια πίσω και να συναντήσει ανθρώπους που τη σημάδεψαν, πριν κιόλας πάρει την πρώτη της ανάσα. Κεντρική Μακεδονία, αρχές του προηγούμενου αιώνα. Ένα μωρό, μοναδικό απομεινάρι μιας φλεγόμενης καλύβας του βάλτου, αγωνίζεται να παραμείνει στη ζωή. Δυο αδέρφια, με τα χέρια φυτεμένα στο μνήμα του πατέρα τους, ορκίζονται να πάρουν εκδίκηση. Λίγα χρόνια μετά, ένα κορίτσι με μαρμαρωμένα πόδια αποχωρίζεται τον πατέρα του, που τον στέλνουν στην εξορία. Παιδιά της ελληνικής Ιστορίας, ξετυλίγουν το κουβάρι του μύθου μέσα στη δίνη της, όταν εκείνη τρυπώνει ύπουλα στις ζωές τους για να τις συγκλονίσει, σε μια παραμυθένια πολιτεία, τα Γιαννιτσά, έναν ζωντανό μπερντέ με τα παλάτια του και τις καλύβες του, κι α

Ένα κορίτσι δεκατριών χρόνων, με βαθυκόκκινες μπούκλες, φαντάζεται τη ζωή να κυλά σαν το νερό. Ώσπου πέφτει θύμα βιασμού. Κλείνεται στον εαυτό της και στη μονοκατοικία του Παλαιού Φαλήρου όπου ζει με τους γονείς της και τη θεία της, μια οικογένεια με πετρωμένα μυστικά. Πέτρα γίνεται κι η ίδια, αναζητώντας λύτρωση στα βιβλία και στη γνώση. Ωστόσο το σημάδι που άφησε πίσω του ο βιαστής θα αναστατώσει πολλές φορές τα μελλοντικά της βήματα. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Ελληνοαμερικανός Τζακ υποφέρει από μια παράξενη αρρώστια, η οποία τον οδηγεί σε αλλόκοτες αντιδράσεις και συμπεριφορές. Αισθάνεται να είναι εγκλωβισμένος σ’ ένα απαίσιο κουκούλι και ονειρεύεται να μεταμορφωθεί. Στην Αμαραθιά της Μεσσηνίας ο Ρωμανός Παππάς έχει να παλέψει με τους δικούς του δαίμονες, το σκοτεινό οικογενειακό του παρελθόν. Θαρρεί ότι η φυγή θα τον οδηγήσει στην ευτυχία, η οποία βρίσκεται σε μια άλλη γωνιά της γης. Οι τρεις κεντρικοί ήρωες αισθάνονται τον συγγενικό και τον φιλικό τους περίγυρο πότε να σφίγγει σαν θηλιά τον λαιμό τους και πότε να λειτουργεί σαν αγκαλιά. Καθώς η πορεία τους ακολουθεί την καθημερινή ζωή της δεύτερης γενιάς Ελλήνων μεταναστών στις ΗΠΑ και ταξιδεύουν στο Παρίσι, στη Μεσσηνία και στην Αθήνα του 1970 με 1980, σμίγουν σε έναν ερωτικό ανεμοστρόβιλο, τσακίζονται, συνθλίβονται, ανασταίνονται, ξανακυλούν σε σκοτεινές διαδρομές και μάχονται να κατακτήσουν το φως της ζωής.

Τοπίο αγνώριστο πια η παιδική μου ηλικία με τη φημισμένη ταβέρνα του Ατρέμου και τα θρυλικά Πουτανάδικα να δεσπόζουν πάνω απ’ την παλιά γειτονιά με τα διάσπαρτα σπίτια και τους χωματόδρομους. Ο χρόνος τα πήρε όλα μαζί του κι άφησε μόνο αναμνήσεις: Το μυστήριο της Καΐρας, την ανεκδιήγητη οργάνωση του Μπούλη που θα ανέτρεπε τη Χούντα, τη μορφή του παππού, μυθική, τρυφερή, οικεία. Τόσα χρόνια στρίβω τη γωνία και νομίζω κάθε φορά πως θα ξαναδώ την αλάνα όπου παίζαμε παιδιά κι όχι τις πολυκατοικίες, στα θεμέλια των οποίων αναπαύεται η δόξα των ποδοσφαιρικών αγώνων της Πάνω και Κάτω Γειτονιάς... Ένα οδοιπορικό της μνήμης στην εποχή που νομίζαμε πως θα αλλάζαμε τον κόσμο.