Ο Δημήτρης, όπως όλα τα μικρά παιδιά, είχε δέκα δάχτυλα. Δέκα δάχτυλα αεικίνητα. Ήταν όλα πολύ χαρούμενα, εκτός από ένα: τον δεξή αντίχειρα. Είχε συνέχεια ατυχίες. «Οϊμέ! Είμαι άτυχος, πολύ άτυχος!» έλεγα και ξαναέλεγε. Μέχρι που ο δεξής δείκτης τον έκανε να καταλάβει ότι χρειάζεται να βλέπει πράγματα από τη θετική τους πλευρά.
Vestibulum curae torquent diam diam commodo parturient penatibus nunc dui adipiscing convallis bulum parturient suspendisse parturient a.Parturient in parturient scelerisque nibh lectus quam a natoque adipiscing a vestibulum hendrerit et pharetra fames nunc natoque dui.
