Vestibulum curae torquent diam diam commodo parturient penatibus nunc dui adipiscing convallis bulum parturient suspendisse parturient a.Parturient in parturient scelerisque nibh lectus quam a natoque adipiscing a vestibulum hendrerit et pharetra fames nunc natoque dui.
-20%
Ένας Πολύ Γλυκός Θάνατος
Original price was: 12.20 €.9.80 €Η τρέχουσα τιμή είναι: 9.80 €.
Η Ωραιότερη Ιστορία Του Κόσμου
Original price was: 9.90 €.8.00 €Η τρέχουσα τιμή είναι: 8.00 €.
Ιστορία Της Σύγχρονης Ελλάδας Ο Εμφύλιος
Original price was: 18.25 €.14.60 €Η τρέχουσα τιμή είναι: 14.60 €.
Ιστορία Της Σύγχρονης Ελλάδας Ο Εμφύλιος ΙΣΤΟΡΙΑ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
| Βάρος | 250 κ. |
|---|---|
| Εκδότης |
Πατάκης |
| Συγγραφέας |
ΒΟΥΡΝΑΣ, ΤΑΣΟΣ, |
| Σελίδες |
581 |
| Διαστάσεις |
21Χ14Χ0 |
| Ημερομηνία Έκδοσης |
Αυγ-98 |
Περιγραφή
Ιστορία Της Σύγχρονης Ελλάδας Ο Εμφύλιος
Shipping & Delivery
MAECENAS IACULIS
ADIPISCING CONVALLIS BULUM
- Vestibulum penatibus nunc dui adipiscing convallis bulum parturient suspendisse.
- Abitur parturient praesent lectus quam a natoque adipiscing a vestibulum hendre.
- Diam parturient dictumst parturient scelerisque nibh lectus.
Scelerisque adipiscing bibendum sem vestibulum et in a a a purus lectus faucibus lobortis tincidunt purus lectus nisl class eros.Condimentum a et ullamcorper dictumst mus et tristique elementum nam inceptos hac parturient scelerisque vestibulum amet elit ut volutpat.
Σχετικά προϊόντα
Manhattan beach
«Θα πάµε να δούµε τη θάλασσα».
Νέα Υόρκη, 1934. Η δωδεκάχρονη Άννα Κέρριγκαν συνοδεύει τον πατέρα της στην επίσκεψη στο σπίτι του Ντέξτερ Στάυλς, ο οποίος, απ’ ό,τι φαίνεται, µπορεί να έχει καθοριστικό ρόλο στην επιβίωση της οικογένειάς της. Η θάλασσα που εκτείνεται πέρα από το σπίτι καθώς και το φορτισµένο µυστήριο που υπάρχει ανάµεσα στους δύο άντρες τη µαγεύουν.
Χρόνια αργότερα, ο πατέρας της έχει εξαφανιστεί και η χώρα βρίσκεται σε πόλεµο. Η Άννα δουλεύει στο ναυπηγείο του Μπρούκλυν. Οι γυναίκες µπορούν να κατέχουν θέσεις εργασίας που κάποτε ανήκαν στους άντρες, µιας και εκείνοι τώρα βρίσκονται µακριά. Γίνεται η πρώτη δύτρια, επάγγελµα κλειστό και επικίνδυνο, δουλεύοντας στις επισκευές των πλοίων που θα βοηθήσουν την Αµερική να κερδίσει τον πόλεµο. Ένα βράδυ, συναντά τυχαία τον Ντέξτερ Στάυλς και συνειδητοποιεί πόσο µπερδεµένη πρέπει να ήταν η ζωή του πατέρα της...
«Υπάρχει κάτι που η Τζέννιφερ Ίγκαν δεν µπορεί να κάνει;» The New York Times Book Review
«Το εκπληκτικό, συναρπαστικό και αποκαλυπτικό έπος της Ίγκαν είναι ένα βιβλίο που δεν το αφήνεις από τα χέρια σου. Γοητεύει και µεταµορφώνει κάθε αναγνώστη, που σαν δύτης βουτάει στα βαθιά, στην αναζήτηση απαντήσεων, νοήµατος, προτού ανέβει πάλι στην επιφάνεια». Booklist
«Τι είναι αυτό που νοσταλγούµε από το παρελθόν; Τι είναι η συλλογική µνήµη; Στην επιφάνειά της και στον πυθµένα της; Πληµµυρισµένο από εντυπωσιακή ενσυναίσθηση, περνάει αβίαστα από περιγραφές βίας και εγκληµάτων σε σκηνές βαθιάς τρυφερότητας. Η Ίγκαν είναι µια χαρισµατική συγγραφέας!». Publishers Weekly
«Απλά καταπληκτικό, συναρπαστικό, συγκινητικό, ως την τελευταία σελίδα». The Bookseller
«Το ναυτικό παρελθόν του Μπρούκλυν, η ελίτ της ανατολικής όχθης, τα νάιτκλαµπ και η µαφία της δεκαετίας του ’40 είναι το πλαίσιο του υπέροχου βιβλίου της Τζέννιφερ Ίγκαν». Financial Times
«Ρεαλιστικό στη λεπτοµέρεια, ποιητικό στο αίσθηµα και απολύτως απολαυστικό. Φαίνεται πως δεν υπάρχει κάτι που δεν µπορεί να καταφέρει η Τζέννιφερ Ίγκαν». Kirkus Reviews
«Η Τζέννιφερ Ίγκαν είναι η σηµαντικότερη εν ζωή Αµερικανίδα µυθιστοριογράφος». Joe Klein, Time
Ημερολόγιο Μικρασιατικής Εκστρατείας, Επιλεγόμενα: Η Δίκη των Εξ
Ο Βασίλης Βασιλικός λαμβάνει το 1971 στο Παρίσι, όπου βρισκόταν αυτοεξόριστος από το 1967, έναν συστημένο φάκελο από τον πατέρα του, Νίκο: «Ήταν το ημερολόγιο που σε λίγο θα διαβάσεις, αναγνώστη. Ο πατέρας μου, θυμόμουν, είχε αναφερθεί κάνα δυο φορές σε αυτό. Ότι είχε κρατήσει ημερολόγιο από τη Μικρασιατική Εκστρατεία... Και να τώρα το κρατούσα στα χέρια μου, σε δερματόδετο παραλληλόγραμμο λεύκωμα, χειρόγραφο, καθαρό, αντιγραμμένο από τις σημειώσεις του στο μέτωπο... Επηρεασμένος από το ημερολόγιο του πατέρα μου, βάλθηκα να μελετώ τα πρακτικά της Δίκης των Εξ που μου είχε χαρίσει δύο χρόνια νωρίτερα, στη Γενεύη, ο Αλέκος Λεβίδης... Τα πρακτικά της πολύκροτης εκείνης δίκης που κατέληξε στην εκτέλεση των έξι που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για τη Μικρασιατική Καταστροφή υπήρχαν σε έναν τόμο περίπου 700 σελίδων... Έπεσα με τα μούτρα στην ανάγνωση των πρακτικών, και τότε μου γεννήθηκε η ιδέα ενός έργου το οποίο, συνοψίζοντας την ουσία της δίκης, χωρίς προσθήκες ή αλλαγές, θα παλλόταν από μια ιδιότυπη θεατρικότητα». (από τον Πρόλογο του βιβλίου) Το Ημερολόγιο της Μικρασιατικής Εκστρατείας (1918-1922) –μια προσωπική μαρτυρία για τις πολεμικές συγκρούσεις και τον τραγικό επίλογο της κατάρρευσης του μετώπου, γραμμένη από τον πατέρα)– προσφέρει τις πολύτιμες πληροφορίες μιας ιστορικής πηγής και καταγράφει, με μεστό και άμεσο λόγο, αφηγηματική δεινότητα και συγκλονιστικές περιγραφές, τα βάσανα ενός νέου είκοσι δύο ετών ο οποίος βιώνει τον εφιάλτη του πολέμου που θα έχει ως αποτέλεσμα την εθνική συμφορά του 1922.
Η Δίκη των Εξ –βασισμένη στα στενογραφημένα πρακτικά της εφημερίδας Πρωία και μονταρισμένη από τον γιο– παρουσιάζει, με τον ευσύνοπτο τρόπο ενός ιδιότυπου θεατρικού έργου, ένα από τα πιο δραματικά επεισόδια του Eθνικού Διχασμού: τη δίκη των οκτώ θεωρούμενων ως υπαιτίων της Καταστροφής ενώπιον έκτακτου στρατοδικείου (31 Οκτωβρίου-15 Νοεμβρίου 1922).
Δυο έργα-ντοκουμέντα μιας τραγικής εποχής που σημάδεψε τη νεοελληνική ιστορία.
Ιστορία της νεώτερης Ελλάδας (1821 – 1909), α’ τόμος
«Στην εξάτομη «Ιστορία της Νεώτερης και Σύγχρονης Ελλάδας 1821-1974», ο Τάσος Βουρνάς κατάφερε να βρει την άκρη του σχοινιού από το μπερδεμένο κουβάρι των ιστορικών γεγονότων και να το ξεδιπλώσει, και έτσι να δώσει ένα έργο πνοής, ανθεκτικό στο χρόνο, που αναδείχνει το συγγραφέα στις κορυφές της ελληνικής ιστορικής επιστήμης. Στο έργο αυτό αποκαλύπτεται το πλούσιο ιστορικό, ιστοριοδιφικό και στοχαστικό ταλέντο του συγγραφέα. Ο Τάσος Βουρνάς, σαν βαθύς ερευνητής, ανεπηρέαστα, με θάρρος και συνέπεια, ανέτρεψε καθιερωμένες θέσεις και συμπεράσματα, έβαλε βαθιά το νυστέρι της κριτικής του, είπε τα πράγματα με το πραγματικό τους όνομα».
Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας (1967 – 1974), στ’ τόμος
«Ο ιστορικός, που ζει με το στοχασμό, πρέπει απαραίτητα να έχει το πάθος της έρευνας, να διεισδύει στην ουσία των γεγονότων και να είναι σε θέση να ξεδιαλύνει το νόημά τους, τις αιτίες που τα προξένησαν, τη ροή τους και τα αποτελέσματά τους. Τα ίδια τα ιστορικά γεγονότα, όπως εξωτερικεύονται, δεν δείχνουν το νόημά τους, γιατί διαφορετικά δεν θα υπήρχε κίνητρο για την έρευνα. Πρέπει ακόμα, μέσα από μια σειρά τυχαία περιστατικά ή συμπτώσεις, να βρει τις αντικειμενικές νομοτέλειες της ιστορίας και να καταλήξει σε κρίσεις και συμπεράσματα. Επομένως, χωρίς τη βαθιά έρευνα, τη σύγκριση και αντιπαραβολή των γεγονότων, δεν μπορούμε να διακινδυνεύουμε τις κρίσεις μας, γιατί θα είναι οπωσδήποτε λαθεμένες. Αυτή τη μέθοδο έρευνας εφαρμόζει ο ιστορικός Τάσος Βουρνάς».
Ο Θρύλος του Έσσεξ
Λονδίνο 1893. Μετά τον θάνατο του άντρα της, η Κόρα Σίμπορν, ανάμεσα στη θλίψη και στην ανακούφιση, αποσύρεται στην εξοχή με τον γιο της. Εκεί θα ακούσει ιστορίες για τον «Όφη του Έσσεξ», ένα πλάσμα της λαϊκής παράδοσης που λέγεται ότι επέστρεψε και περιπλανιέται στους βάλτους. Η Κόρα ενθουσιάζεται, πιστεύοντας ότι ίσως πρόκειται για κάποιο είδος που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα. Αναζητώντας τα ίχνη του, πέφτει πάνω στον Γουίλλιαμ Ράνσομ, τον εφημέριο του Ολντγουίντερ, ο οποίος πιστεύει ότι η θεραπεία αυτής της υστερίας βρίσκεται στην πίστη, ενώ η Κόρα είναι πεπεισμένη πως η επιστήμη θα δώσει τις απαντήσεις. Μολονότι διαφωνούν στα πάντα, κάτι τους τραβάει κοντά και αλλάζουν ο ένας τη ζωή του άλλου με απροσδόκητους τρόπους...
Ο Θρύλος του Έσσεξ είναι ένας ύμνος στην αγάπη –και σε όλα αυτά που μοιραζόμαστε με τους ανθρώπους ακόμη κι όταν διαφωνούμε– σε όλες της τις ενσαρκώσεις σε μια εποχή συναρπαστικής –και τρομακτικής– αλλαγής.
«Ένα βιβλίο εκπληκτικής εμβέλειας και λάμψης». Publishers Weekly
«Ένα ευδαιµονικό µυθιστόρηµα αµετανόητων ορέξεων, όπου η επιθυµία και η πίστη αναµειγνύονται στους βάλτους, αλλά η φιλία είναι το θαύµα. Πρόκειται για µια συγγραφέα που καταλαβαίνει τη ζωή». Jessie Burton
«Οι υπέροχες ανατροπές της γραφής της Πέρρυ µάς καλούν σε πολλαπλές αναγνώσεις και δηµιουργούν ένα µαγικό φόντο για την αισθαντική ιστορία αγάπης της Κόρα και του Γουίλ». Booklist
«Ένα θαυµάσιο µυθιστόρηµα για τη λειτουργία της ζωής, της αγάπης και της πίστης, για την επιστήµη και τη θρησκεία, για µυστικά και µυστήρια. Τόσο ωραίο, που οι σελίδες του µοιάζουν να έχουν εσωτερικό φως». Helen Macdonald
Το υπέρτατο μυστικό
Χάναμε την αλήθεια επί χιλιάδες χρόνια, επειδή δεν βλέπαμε αυτό που βρισκόταν ακριβώς μπροστά στα μάτια μας.
Μας αποσπούν πολύ εύκολα την προσοχή τα προβλήματά μας, τα γεγονότα που συμβαίνουν στον κόσμο, και έχουμε χάσει τη μεγαλύτερη ανακάλυψη που μπορούμε να κάνουμε, η οποία βρίσκεται ακριβώς μπροστά μας - μια ανακάλυψη που μπορεί να μας βγάλει από την κατάσταση του πόνου και να χαρίσει στη ζωή μας διαρκή ευδαιμονία και ευτυχία.
Κάθε ερώτηση θα απαντηθεί, κάθε επιθυμία θα ικανοποιηθεί. Δεν θα χρειαστεί να φοβηθείτε ξανά, δεν θα χρειαστεί να υποφέρετε ξανά.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη αποκάλυψη στη ζωή σας.
Αυτό είναι το πεπρωμένο σας.
Κόκκινη μεταξωτή κορδέλα
Σε κάποια άλλη ζωή μπορεί να ήμασταν φίλες.
Μα βρισκόμασταν στο Μπέρτσγουντ…
Μου άρεσε να ράβω όμορφα μεταξωτά φορέματα με δαντέλες. Όταν η γιαγιά μου άνοιγε το καπάκι της ραπτομηχανής και έβλεπα στη σειρά τα μασούρια με τις πράσινες, κίτρινες, κόκκινες, γκρίζες, λευκές και ροζ κλωστές ονειρευόμουν πως μεγαλώνοντας θα είχα το δικό μου εργαστήριο.
Τότε πιστεύαμε πως ο πόλεμος ήταν κάτι που συνέβαινε κάπου αλλού· ήρθε όμως στην πόλη μας και μας άρπαξε. Στοίβαξε χιλιάδες ανθρώπους σε τούτο το μέρος και, μαζί με μένα, τη Ρόουζ, τη Μάρτα και την Κάρλα.
Πάνω από τους φράχτες με το αγκαθωτό συρματόπλεγμα, ο ήλιος δεν ξεχώριζε στο γκρίζο. Στοιχιζόμασταν σε σειρές των πέντε, όλες με ριγέ στολή, και μετά τρέχαμε στο ατελιέ ραπτικής του στρατοπέδου. Εκεί, ανάμεσα στα πανάκριβα υφάσματα και στις απαιτητικές κυρίες των αξιωματικών, μέρα με τη μέρα ψαλιδίζονταν οι ελπίδες μας.
Εκείνο το πρωινό είχα δέσει κρυφά την κόκκινη μεταξωτή κορδέλα γύρω από τον λαιμό μου. Και για πρώτη φορά από τότε που βρέθηκα στο Μπέρτσγουντ ένιωσα πραγματικός άνθρωπος.
Έλλα, 1944
