Μια σύντομη ιστορία της φιλοσοφίας

«Θα πάµε να δούµε τη θάλασσα». Νέα Υόρκη, 1934. Η δωδεκάχρονη Άννα Κέρριγκαν συνοδεύει τον πατέρα της στην επίσκεψη στο σπίτι του Ντέξτερ Στάυλς, ο οποίος, απ’ ό,τι φαίνεται, µπορεί να έχει καθοριστικό ρόλο στην επιβίωση της οικογένειάς της. Η θάλασσα που εκτείνεται πέρα από το σπίτι καθώς και το φορτισµένο µυστήριο που υπάρχει ανάµεσα στους δύο άντρες τη µαγεύουν. Χρόνια αργότερα, ο πατέρας της έχει εξαφανιστεί και η χώρα βρίσκεται σε πόλεµο. Η Άννα δουλεύει στο ναυπηγείο του Μπρούκλυν. Οι γυναίκες µπορούν να κατέχουν θέσεις εργασίας που κάποτε ανήκαν στους άντρες, µιας και εκείνοι τώρα βρίσκονται µακριά. Γίνεται η πρώτη δύτρια, επάγγελµα κλειστό και επικίνδυνο, δουλεύοντας στις επισκευές των πλοίων που θα βοηθήσουν την Αµερική να κερδίσει τον πόλεµο. Ένα βράδυ, συναντά τυχαία τον Ντέξτερ Στάυλς και συνειδητοποιεί πόσο µπερδεµένη πρέπει να ήταν η ζωή του πατέρα της... «Υπάρχει κάτι που η Τζέννιφερ Ίγκαν δεν µπορεί να κάνει;» The New York Times Book Review «Το εκπληκτικό, συναρπαστικό και αποκαλυπτικό έπος της Ίγκαν είναι ένα βιβλίο που δεν το αφήνεις από τα χέρια σου. Γοητεύει και µεταµορφώνει κάθε αναγνώστη, που σαν δύτης βουτάει στα βαθιά, στην αναζήτηση απαντήσεων, νοήµατος, προτού ανέβει πάλι στην επιφάνεια». Booklist «Τι είναι αυτό που νοσταλγούµε από το παρελθόν; Τι είναι η συλλογική µνήµη; Στην επιφάνειά της και στον πυθµένα της; Πληµµυρισµένο από εντυπωσιακή ενσυναίσθηση, περνάει αβίαστα από περιγραφές βίας και εγκληµάτων σε σκηνές βαθιάς τρυφερότητας. Η Ίγκαν είναι µια χαρισµατική συγγραφέας!». Publishers Weekly «Απλά καταπληκτικό, συναρπαστικό, συγκινητικό, ως την τελευταία σελίδα». The Bookseller «Το ναυτικό παρελθόν του Μπρούκλυν, η ελίτ της ανατολικής όχθης, τα νάιτκλαµπ και η µαφία της δεκαετίας του ’40 είναι το πλαίσιο του υπέροχου βιβλίου της Τζέννιφερ Ίγκαν». Financial Times «Ρεαλιστικό στη λεπτοµέρεια, ποιητικό στο αίσθηµα και απολύτως απολαυστικό. Φαίνεται πως δεν υπάρχει κάτι που δεν µπορεί να καταφέρει η Τζέννιφερ Ίγκαν». Kirkus Reviews «Η Τζέννιφερ Ίγκαν είναι η σηµαντικότερη εν ζωή Αµερικανίδα µυθιστοριογράφος». Joe Klein, Time

«Ο ιστορικός, που ζει με το στοχασμό, πρέπει απαραίτητα να έχει το πάθος της έρευνας, να διεισδύει στην ουσία των γεγονότων και να είναι σε θέση να ξεδιαλύνει το νόημά τους, τις αιτίες που τα προξένησαν, τη ροή τους και τα αποτελέσματά τους. Τα ίδια τα ιστορικά γεγονότα, όπως εξωτερικεύονται, δεν δείχνουν το νόημά τους, γιατί διαφορετικά δεν θα υπήρχε κίνητρο για την έρευνα. Πρέπει ακόμα, μέσα από μια σειρά τυχαία περιστατικά ή συμπτώσεις, να βρει τις αντικειμενικές νομοτέλειες της ιστορίας και να καταλήξει σε κρίσεις και συμπεράσματα. Επομένως, χωρίς τη βαθιά έρευνα, τη σύγκριση και αντιπαραβολή των γεγονότων, δεν μπορούμε να διακινδυνεύουμε τις κρίσεις μας, γιατί θα είναι οπωσδήποτε λαθεμένες. Αυτή τη μέθοδο έρευνας εφαρμόζει ο ιστορικός Τάσος Βουρνάς».